16.05.23 Վահան Թոթովենց, Ներման աղոթքը

Երբ դեռ մանուկ էի՝ շատ եկեղեցասեր ու ջերմեռանդ էի։ Իմ քրիստոնյա և աստվածավախ մայրս այնպես դաստիարակած էր։

Գիշեր ու ցերեկ զրուցած էր ինձ՝ կապույտը ցուցնելով։

— Վերը, ամպերու ետին, ճիշտ աստղերուն քովիկը, Աստված կա, որ մեզ կը դիտե, ինչ որ ընենք և զրուցենք՝ կը տեսնե և կը լսե. ա՜յ, վերն է, վերը… Ղուրպան ըլլիմ զորությանը,— և կը խաչակնքեր, որուն կը հետևեի։

Կազդեին ինձ մորս ըսածները, որովհետև անկեղծ մայրիկ էր։ Թեև չէի տեսներ այդ Աստվածը, բայց չէի ալ հարցներ. «Ապա ո՞ւր է, մայրի՛կ, չեմ տեսներ», որովհետև կապույտին մեջ վեհություն մը կար, աստղերը այնպիսի հանդիսավորություն մ՚ունեին, որ կը զգայի թե բան մը կար, քաղցր սարսուռ մը կը բռներ կը կենար, հոգիս կը թռչեր, կը թռչեր…

Ամեն առավոտ մութն ու լուսուն մայրիկիս հետ ժամ կերթայի, որ ատեն միայն ժամկոչը կըլլար հոն։ Մայրս վերնատունը չէր երթար, ձեռքս բռնած կուգար դասը և Մայրիկ Աստվածածնա պատկերին առջև կաղոթեր։ Մոմը, որ կը պլպլար այդ յուղոտ և դժգույն պատկերին առջև՝ երերուն ստվեր մը կը ձգեր շուրջը․ թախծություն էր ու քաղցրություն…

Մայրս կաղոթեր և ներողություն կաղերսեր անաստված հորս համար։Հայրս 30 տարիե ի վեր պատարագի ձայն չէր լսած։ Ես կամաց-կամաց կը բարձրանայի և կեդրոնի մոմն ալ կը կպցնեի։

— Մայրի՛կ, մայրի՜կ, վեր եկուր։

— Սո՜ւս, սուս, վա՛ր իջիր։

Ես կիջնայի վար։ Մայրս արտորանոք վերնատուն կերթար, որպեսզի տերտերը չտեսներ, թե ինք դասն էր եկեր։ Երբ տուն երթալե ետք պատճառը կը հարցնեի տաճարը չելլելուն՝ ըսավ.

— Գառնուկս, կնիկներուն համար մեղք է խորան ելլելը։

Չէի հասկնար հիմիկվան պես Եվայի պատմության նշանակությունը։

Ճրագալույծ գիշեր մը զիս բարձրացուցին վերնատուն։ Այդ սրբազան լռության և մութին մեջ մենակ ես էի, որ վերնատունը կանգնած, սպիտակ շապիկ հագած, դալկահար մոմ մը կը բռնեի ձեռքիս մեջ։

— Քրիստոս հարյավ ի մեռելոց…— իմ երգս բոլորը ծունկի բերել տվավ։

Վերջեն լսեցի, որ մայրս կարտասվե եղեր, իհարկե հորս համար, որ իր ամենապզտիկ մանկան երգը չէր լսած։

Անգամ մը գյուղեն մեկ քանի հատ խնձոր բերած էին, խոշոր և կաս-կարմիր։ Երբ մեր թևերուն վրա կը փայլեցնեինք, պատկերնիս մեջը կերևնար։ Մայրս հյուրերու համար պահած էր այդ մեկ քանի խնձորները։

Ես գողցա երկու հատը և տարի մեր դրացի փոքրիկ Զարուին տալու։ Զարուն երկար, խարտյաշ մազերով, կապույտ աչքերով, կարմիր շրթունքներով և այտերով աղջիկ մըն էր։

Ես տղոց հետ չէի ուզեր խաղալ, միշտ Զարուն էր իմ խաղակիցը։ Զարուի ծնողները մեկ-երկու օրեն Պոլիս պիտի երթային, տանելով իրենց հետ Զարուն ալ։

Տրտում, շատ տրտում էի․․․

Ուզեցի Զարուին վերջին շնորհք մը ընել և գողացա այդ խնձորները։Բռնեցի Զարուին, քաշեցի, բերի մեր պարտեզը, տարի վարդի թուփերուն ետին, գլտորելով եկավ ետևես, երնջի այդ աղվորիկ, լեզու չունեցող ձագը։ Նստեցուցի խոտերուն վրա, գրպանես հանեցի երկու խնձորները և ցուցուցի իրեն։

Ցատկեց և ուզեց խլել ձեռքես։

Անմիջապես մեկը գրպանս դրի և մյուսը մոտեցուցի շրթունքներուն։

Զարուն խածնելու եղավ թե չէ՝ ես համբուրեցի զինքը։ Ձեռքես չհանեցի խնձորը, ամեն մեկ խածին համբուրեցի Զարուն։ Երբ հատնելու եղավ՝ իր քնքուշ թևը երկարեց վզիս, մյուս ձեռքով ալ կամացուկ մեկալ խնձորը հանեց գրպանես։ Ես չգիտնալու տվի։ Թողուց, որ համբուրեմ այտերը, աչքերը, մազերը… խարտյաշ մազերը։

Խնձորը առնելեն ետք… փախավ…

Ներս գացի։ Մայրս խոժոռ դեմքով մոտեցավ ինձ.

— Ա՛չքդ նայիմ,— ըսավ։

Մայրս կրնար աչքերնես մեր հանցանքը գիտնալ։ Այն տարիքին կը զարմանայի, թե ինչպես մայրս կրնար մեր մեղքերը գուշակել՝ միայն աչքերնուս մեջ նայելով։ Հիմա կը հասկնամ թե՝ երբ հանցանք ունենայինք, աչքերնիս չէինք բանար․ ա՛յդ էր մորս մոգական արվեստին գաղտնիքը։

Չբացի աչքերս ոչ թե խնձորի գողության համար, այլ Զարուն համբուրելուս վախեն։

— Եկո՛ւր ինձ հետ աղոթե, որ Աստված ներե մեղքդ,— հարեց մայրս։

Գացինք պատշգամբը աղոթելու։ Խաչ հանեցի և մտքիս մեջ աղոթեցի.

«Աստված պապա, ոտքդ պագնիմ, մի՛ թողուր, որ Զարուն Պոլիս երթա, ճամբան գայլերը կը փախցնեն զինքը, կամ ծովը կիյնա, Աստվա՛ծ, ի՛նչ կըլլա, Զարուն հոս պահես»։

Սկսա լալ, հեկեկալով լալ… Մայրս կիսատ ձգեց, առավ զիս իր տաքուկ գրկին մեջ.

— Մի՛ լար, գառնուկս, մի՛ լար,— ըսավ,— Աստված կը ներե գողությունդ։

Առաջադրանքներ:
1. Անծանոթ բառերը դուրս գրի՛ր և բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր:
2. Ինչպիսի՞ն է հերոսի վերաբերմունքը իր մոր նկատմամբ:
3.Վերնագրի՛ր հատվածները:
4.Դո՛ւրս գրիր Զարուին նկարագրող տողերը:

Реклама

իմ դպրոցական տարիներ

Ես վեց տարի սովորում եմ Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրում։ Ես սիրում եմ դպրոցս, հիմա ավելի լուրջ եմ վերաբերվում դասերիս, երևի թե նրանից է,որ հիմա ավելի մեծ եմ։

Դպրոցում մենք շատ ենք ֆուտբոլ խաղում։

Դպրոցաական տարիներս իմաստավորվել են իմ ընկերներով։

ՈՒզում եմ պատմել իմ ու Վարազդատի ընկերության մասին։

Մենք շատ արկածներ ունեցանք, որի պատճառով էլ ես հայտնվեցի

այլ դասարանում։

մաթեմաթիկա

1․ Երեք երխաներ դեղձ էին քաղում։ Առաջինը քաղեց բոլոր քաղվածդեղձերի 1/5 մասը, երկրորդը մնացածի 1/2 մասը, իսկ երրորդը 32 դեղձ։Ընդամենը քանի դեղձ քաղեցին երեխաները։

լուծում 80 դեղձ։

English

Take Care of Yourself Valerie studies at a big university. At the same time, she maintains a full-time job so that she can pay for her tuition and her living expenses. So Valerie spends most of the day at the office, then goes to class three days a week. She also stays up late at […]

մայրենի

1.Հոլովի՛ր աթոռ, քույր, մարդ բառերը։

Ուղղական (ո՞վ, ի՞նչ)
Աթոռ, քույր, մարդ

Սեռական (ո՞ւմ, ինչի՞)
Աթոռի, քրոջ, մարդու

Տրական (ո՞ւմ, ինչի՞ն)
Աթոռին, քրոջը, մարդուն

Բացառական (ումի՞ց, ինչի՞ց)
Աթոռից, քրոջից, մարդուց

Գործիական (ումո՞վ, ինչո՞վ)
Աթոռով, քույրով, մարդով

Ներգոյական (ո՞ւմ մեջ, ինչո՞ւմ, ինչի՞ մեջ)
Աթոռի մեջ, քրոջ մեջ, մարդու մեջ։

2. Առանձնացրո՛ւ անձնանիշ և իրանիշ  գոյականները:
Գունդ, գնդապետ, գնդացիր, Եգիպտոս, եգիպտացի, եգիպտացորեն, թիզ, թզուկ, ձիակառք, կառապան, վաճառատուն, վաճառական, ուղեվարձ, ուղևոր, վերելք, վիրաբույժ, հնդկացի, հնդկացորեն, հայ, Հայաստան, դերբայ, դերասան, հացաբույս, հացթուխ, խոհարար, խոհանոց, լրագիր, լրտես, հետախույզ, հետևանք:

Անձնանիշ
Գնդապետ
Եգիպտացի
Վաճառական
Ուղևոր
Վիրաբույժ
Հնդկացի
Հայ
Դերասան
Թզուկ
Հացթուխ
Խոհարար
Լրտես
Հետախույզ

Իրանիշ
Գունդ
Գնդացիր
Եգիպտոս
Եգիպտացորեն
Թիզ
Ձիակառք
Կառապան
Վաճառատուն
Ուղեվարձ
Վերելք
Հնդկացորեն
Հայաստան
Դերբայ
Հացաբույս
Խոհանոց
Լրագիր
Հետևանք

3. Առանձնացրո՛ւ թանձրացական և վերացական գոյականները:
Երամ, հույս, կասկած, պատիվ, վերարկու, ճաշակ, ճաշ, կարոտ, ծխախոտ, գութ, նախանձ, երաժիշտ, բնավորություն, քար, արձագանք, ծառ, հուշ, հուշարձան, վախ, նկար, բողոք, դասագիրք:

Թանձրական
Երամ
դասագիրք
վերարկու
ճաշ
ճաշակ
ծխախոտ
երաժիշտ
քար
երաժիշտ
արձագանք
ծառ
հուշ
հուշարձան
նկար

Վերցանական
Հույս
կասկած
պատիվ
գութ
նախանձ
վախ
բողոք
կարոտ

Մաթեմատիկա

1047,

ա) 651,03
բ) 329
գ) 7,3930000
դ) 99,9
ե) -593,2
զ) -0,018

1048,

ա) այո
բ) այո
գ) այո
դ) այո
ե) այո
զ) ոչ

1049,

ա) 3,5707
բ) 0,0098
գ) 0,01765
դ) 0,2
ե) 0,6731
զ) 0,829
է) -0,03
ը) -0,006
թ) 0,01225

1050,

ա) 10
բ) 10
գ) 10
դ) 10
ե) 10
զ) 10

1055,

Լուծում
8,5.10=85

Պատ՝. 85

1065,

180օ, 180օ

մաթեմատիկա

335.

Խաղոսկրը գցել են 17 անգամ։ 1, 2, 3, 5, 6 թվերը բացվել են համապատասխանաբար
3, 2, 4, 4, 1 անգամ։ Ինչի՞ է հավասար 4 բացվելու
հաճախականությունը։

լուծում

17-14=3

338.

Դուք վերցնում եք մի թերթիկ 150 համարակալված թերթիկների
տրցակից։ Ինչի՞ է հավասար այն բանի հավանականությունը, որ
վերցված թերթիկի համարը կլինի 99։

լուծում

քանի վոր կա 150 թերթիկ հավանականությունը կլինի 1/50

340, խաղոսկրը գցելիս որքան է կենտ թիվ բացվելու հաավանականությունը։

3\4

342. Զամբյուղում կա 2 կանաչ և 3 կարմիր խնձոր զամբյուղից մեկ պատահական խնձոր են վերցնում ինչ հավանականություն կա որ այդ խնձորը ա) կարմիր է բ ) կանաչ է գ) դեղին է ։

լուծում

2+3=5 խնձոր 2\5 , 3\5 դեղին խնձոր չկար։

348.

 30 սմ երկարությամբ հատվածը բաժանե՛ք երկու հատվածների,
որոնց երկարությունները հարաբերում են այնպես, ինչպես 2 ։ 3։

30:5=6
6×2=12
6×3=18

Աղբի տեսակավոռում

Image.jpeg
Image.jpeg
Image.jpeg
Image.jpeg
Image.jpeg
Image.jpeg
Image.jpeg
Image.jpeg
Image.jpeg

Տեխնոլգյաի սրահում մենք ունենք 2 արկղեր թղտյա թափոնեի արկղ և պլաստիկ շշեր

Տղաները տեսակավորում էին աղբը իսկ մենք աղջիկներով ջրում էինք բույսերը։

Մենք պատրաստվում ենք ճամբորդել պլաստիկ շշերի գործարանՊ։